Verslag Jubileumviering 2024

Tekst:
Foto's: en en en

Op zaterdagmiddag 23 maart 2024, werden we om 15.00 uur verwacht op de Marlina.
Het partyschip van rederij Fortuna, te Spijkenisse, waarop we ook ons 25-jarig jubileum vierden.

Keurig om 15.20 uur werden de trossen losgegooid en voer de kapitein rustig weg.
Er werd koffie en thee geserveerd en jammer genoeg kregen we pas daarna een crème balgebakje, dat was wel tamelijk zoet zonder koffie, maar wie daarop let is een kniesoor.
Ineens ging er een ademloze óóóhh… door het schip.

Wat bleek: er kwam nog iemand op de kade aangesneld. had letterlijk de boot gemist! Paniek!!
nam de microfoon ter hand en zei dat er daardoor een stilzit bij het bridgen kwam. Helaas, het was niet anders. Of toch wel? Gelukkig had iemand de kapitein ingelicht en hij was zo goed om terug naar de steiger te varen en Marja alsnog op te pikken. Opluchting alom.

Intussen bracht zanger Rob Thijssen een gevarieerd aantal liedjes ten gehore, heel veel "Gouwe ouwe" en daar werden we allemaal blij van.

Nu de gemoederen weer gekalmeerd waren, nam onze voorzitter Hans Lap Hans Lap
voorzitter de microfoon ter hand om ons allen welkom te heten. Hij refereerde aan het feit dat de vereniging gestart was als de "Niet Roken Bridgevereniging Kleiburg", dat was indertijd nog heel bijzonder. Het was namelijk niet ongewoon dat er tijdens het bridgen lustig doorgepaft werd en de zaal min of meer blauw stond. Inmiddels weten we beter. Toen het roken in openbare gelegenheden werd afgeschaft, was het niet meer nodig dat te laten weten in de naam van de vereniging. Vanaf die tijd gingen we verder onder de naam BV Kleiburg.
Wie nog eens precies wil weten hoe het allemaal ontstaan is kan er altijd ons mooie Jubileumboek uit 2019 op naslaan.

Tevens bracht ons in herinnering dat ook deze jubileum vaartocht, wederom, mede mogelijk is gemaakt door het geld dat onze vrijwilligers bij elkaar gesprokkeld hebben. Inmiddels is dat al weer heel wat jaren geleden, toen we in de 'Schakel' te Brielle de horeca nog in eigen beheer hadden. En wellicht zelfs daarvoor al, maar daar was ik dan geen getuige van.
Alsnog hartelijk dank daarvoor, het mocht best nog eens gezegd worden.
Voor onze drankjes moesten we nu muntjes aan de bar halen want die waren voor eigen rekening.
Voor latere referentie; 1 muntje was € 1,75. Koffie, thee, limonade kostten 2 muntjes. Wijn en bier kostte 3 muntjes en voor buitenlands gedistilleerd moest men zelfs 4 muntjes dokken. Zoveel dorst zullen er wel niet veel gehad hebben. Maar uiteindelijk was het ook niet de bedoeling dat we met Rob mee gingen zingen??

Vervolgens vertelde Hans Jansen ons hoe en wat er van ons verwacht werd tijdens het bridgen.
Met goede zin begonnen we om 15.30 met bridgen. Het eerste contract werd ingevuld, tenminste dat probeerde mijn partner Corrie Faasse ..nog eens geprobeerd met wat harder indrukken, maar nee, bij de tafel naast ons geïnformeerd ? Ja, daar lukte het wél. Dan maar ermee naar Hans Jansen , wat bleek?! Er zaten geen batterijen in de bridgemate, tja dan kan je indrukken wat je wil maar dan gaat het niet werken. Naderhand bleek dat er nog een paar bridgemate's zonder batterijen waren. Die anders als reserve liggen in de kast, waren nu nodig. Maar ja jongens, de organisatie van dit alles is geen sinecure hé..dus niet zo gek dat niemand dat gecontroleerd heeft.

Onze zanger Rob mocht uiteraard niet zingen tijdens het bridgen, maar had hem een extra taak toevertrouwd. Rob hield de tijd bij en riep het om als de laatste 5 minuten aangebroken waren. Het was ten strengste verboden om dan nog een nieuw spel te beginnen, aangezien we een strak tijdschema aan moesten houden. Zeker met 106 bridgende paren.
Dan ligt de uitlooptijd al snel op de loer.
Verder had hij als enige de tijd om naar buiten te kijken en alle moois, onder een lekker zonnetje, daar buiten te aanschouwen. Voor het overgrote deel zagen wíj alleen maar de handen met kaarten die we vasthadden. Dat was eigenlijk wel een beetje jammer.

Na de vijfde en laatste ronde werd alles weggeruimd en zaten we klaar voor het buffet. Het uitgebreide buffet kwam om 18.45 omhoog uit de vloer en dat was me wat hoor. Gewéldíg, in één woord… Koude salades; aardappel-, huzaren- en rode bietensalade. Warme gerechten; gebakken aardappeltjes, warme zalm met garnalen, kiprollade, varkenshaasjes en alles in verrukkelijke sauzen. Kleine broodjes, bruin en wit, kruidenboter en groene sla. Heb ik nog iets overgeslagen? Waarschijnlijk wel maar dat er voor elk wat wils was moge duidelijk zijn.

Ach ja, hoe kan ik dat nu vergeten, er was ook een flinke schaal met carpaccio. Het viel echter niet mee om daar iets van op je bord te krijgen. De tang die erbij lag was iets te klein en je kreeg er geen grip op. Ik deed het dan maar met mijn vingers, tenslotte at ik het zelf op, nietwaar?
Maar later zag ik dat Jos de Wolf er geen moeite mee had, je moest gewoon niet al te bescheiden zijn. Hij schepte voor een ieder die dat wilde een mooie portie op.
Ik had me heel erg voorgenomen om gewoon 1x mijn bordje te vullen met wat me lekker leek en het daarbij te houden, en dat deed ik ook.
Zeker tot 10 minuten nadat ik mijn bord leeg had. Nadat het buffet vrijgegeven was gingen er bij onze tafel in ieder geval twee heren voor nog een rondje.
Zou ik ..? Nee, nee, nee.. ik had het mezelf plechtig beloofd, niet doen !
Maar ja, met een ruggengraat met de stijfheid van een natte krant, wat lekker eten betreft, ging ik toch voor de bijl. Het was gewoonweg té lekker allemaal. Samen met Nel en Jopie liet ik het me nog eens smaken. En dat was maar goed ook, want we hadden nog wel op een toetje gerekend maar laat dat er nu net niet bij geweest zijn.

Behalve voor één persoon. Er was namelijk een jarige aan boord en die werd natuurlijk niet vergeten. Frans Willemse werd verrast met een toetje met vuurwerk. Van harte Frans!
Je had een verjaardagsfeestje om nooit meer te vergeten.

Intussen verdwenen de lege schalen onderdeks en kwam de dansvloer weer naar boven.
Het was inmiddels 20.00 uur en de hoogste tijd voor de prijsuitreiking want we wilden natuurlijk wel weten hoe we gepresteerd hadden.
Als eerste werden en Yvonne van Kleef naar voren geroepen. Zij mochten de prijs voor de dertigste plaats met 55,10%, in ontvangst nemen, uiteraard vanwege ons 30-jarig jubileum.
De absolute winnaars op de eerste plaats waren en met 72,23%
Meer prijzen werden er niet gegeven, tenslotte hadden we allemaal al prijs met onze aanwezigheid hier.
Hierna sprak , op verzoek, een dankwoord namens ons allen uit.

Rob Thijssen begon nogmaals met zijn uitgebreide repertoire, wederom een plezier om naar te luisteren.
Velen konden er niet stil bij blijven zitten. De voetjes gingen van de vloer bij aardig wat echt- en bridgeparen. En in veel gevallen waren beide beschrijvingen van toepassing.

Stipt om 21.00 uur werd er weer in Spijkenisse aangelegd.
Bij de ontscheping kregen we uit handen van nog een mooi tablet chocolade mee.
Zodat we op een later tijdstip een stukje kunnen proeven en nagenieten van deze op, alle fronten, heerlijke dag.

Lieve organisatoren en iedereen die meegeholpen heeft om dit tot een fantastische dag te maken, ontzettend bedankt voor weer een prachtige Kleiburg-herinnering erbij.

Het 30-jarig jubileum van Bridgevereniging Kleiburg.